DE CONJUGIO I.

ART. I. QUOD HOMO, MASCULUS ET FOEMINA, NATUS SIT IN IMAGINEM ET IN SIMILITUDINEM. DEI, n. 1 ad 5

Ex Verbo, n. 1.

Quod imago Dei sit amor et sapientia, et similitudo Dei sit utriusque forma, quae est forma humana, seu homo, n. 2 ad 4.

-- quod omnia corporis ¹ quae recensentur, et omnia mentis simul faciant formam humanam, et ex illis nihil debet deesse, et quod illa sint forma amoris et sapientiae, n. 2.

-- quod nihil deesse possit, ut sit forma amoris et sapientiae, n. 3.

-- et quod Deus quia est Divinus Amor et Divina Sapientia sit in illa forma, n. 4.

Quod voluntas hominis sit receptaculum amoris et omnium ejus, et quod intellectus hominis sit receptaculum sapientiae et omnium ejus, n. 5.

ART. II. QUOD FOEMINA CREATA SIT UT SIT IMAGO AMORIS, ET QUOD MAS CREATUS SIT UT SIT IMAGO SAPIENTIAE, ² n. 6 ad 13

Quod unusquisque homo sit imago amoris et sapientiae, sed ita sit ex praedominio, n. 6;

quod eadem sint, amor et sapientia, bonum et verum, affectio et cogitatio, tum voluntas et intellectus, n. 7;

quod tale sit discrimen inter foeminam et marem, n. 8;

quod hoc nesciatur in mundo, cur, n. 9;

foemina describitur quod sit imago amoris seu affectionis boni, n. 10.

Mas describitur quod sit imago sapientiae seu intellectus veri, n. 11.

Confirmatum ab experientia in platea ubi pueri et puellae, n. 12... , ³ quod ita sit.

ART. III. ⁴ QUOD CONJUGIUM AMORIS ET SAPIENTIAE SEU BONI ET VERI SIT IPSA CONJUGII INTER MARITUM ET FOEMINAM SEU INTER VIRUM ET MULIEREM, ⁵ n. 14 ad

Quod dicatur conjugium boni et veri ex quo conjugia, quia bonum et verum sunt communissimae voces, n. 14.

Quod dicatur maritus et uxor ⁶ , tum vir et mulier, quia per maritum et uxorem significatur sapientia amoris, et amor sapientiae, ac per virum significatur verum boni, et per mulierem bonum veri.

Shënimet ose shënimet e përkthyesit:

4. QUOD IN AMORE VERE CONJUGIALI PRORSUS NIHIL LASCIVIAE SIT

Qui non sciunt quid amor vere conjugialis, et qui non in illo sunt, opinari possunt quod non detur absque lascivo, sed usque tale est discrimen quale est inter coelum et inter infernum, jucundum enim in externis apparet sicut idem, sed omne externum trahit suum quale et suum essentiale ab internis; internum amoris conjugialis est ex Domino, et inde ex coelo, et ex omni ejus fausto et felici, internum autem lasciviae seu adulterii est ex diabolo, ita ex inferno, et ex omni ejus infausto et infelici; omne externum trahit suam essentiam ex internis, inde externum amoris conjugialis, et externum adulterii nec est simile. Externum amoris conjugialis est plenum omnibus delitiis coeli, ac jucundum coeli quod in illo amore est expellit omne jucundum inferni; inde duo illa jucunda in externa forma sunt ex internis illorum, prorsus dissimilia. --Etiam angeli manifeste percipiunt ex sphaera amoris duorum conjugum num inest lascivum, tum quale ejus et quantum ejus, et tantum se ab illis removent. Causa quod angeli tantum se removeant, est quia lascivum adulterii communicat cum infernis, at castum conjugii cum coelo.