1. കുറ്റമറ്റതായി ജീവിക്കുന്ന ഏതൊരാളും രക്ഷിക്കപ്പെടുമെന്നും തിന്മയായി ജീവിക്കുന്ന ഏതൊരുവനും നഷ്ടപ്പെടും എന്നും ഏതെങ്കിലും മതമുള്ള എല്ലാവരും തന്നെ അറിയികയും അംഗീകരിക്കയും ചെയ്യുന്നു, നന്നായി ജീവിക്കുന്ന ഒരുവന് നന്മയോടെ ജീവിക്കയും അവന് ദൈവത്തെകുറിച്ചും തന്റെ അയല്ക്കാരനെ കുറിച്ചും അവരുടെ ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ചും വിചാരിക്കുന്നു. എന്നാല് ദുഷ്ടരായി ജീവിക്കുന്നവരൂടെ കാര്യം അങ്ങനെയല്ല. മനുഷ്യന്റെ ജീവന് അവന്റെ സ്നേഹമാണു, മനുഷ്യന് സ്നേഹിക്കുന്നതിനെ ഇച്ഛയോടെ പ്രവര്ത്തിക്ക മാത്രമല്ല ഇച്ഛയോടെ വിചാരിക്കയും ചെയ്യുന്നു. മതജീവിതം നന്മ ചെയാനുള്ളതാണെന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്തെന്നാല് നന്മയുടെ പ്രവര്ത്തികള് നല്ല വിചാരങ്ങളോടു കൂടെ പൊരുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട് ഒരു മനുഷ്യന് അവ സര്ഗ്ഗാത്മകമായി പ്രവര്ത്തിക്കാത്ത പക്ഷം അതു അവന്റെ ജീവന്റെ ഭാഗമായി രൂപപ്പെടുന്നില്ല. തുടര്ന്നു വരുന്ന ഭാഗങ്ങളില് ഈക്കാര്യങ്ങള് അവതരിപ്പിക്കുന്ന തായിരിക്കും.
ജീവിതത്തിന്റെ ഉപദേശം #8
8. ഓരോ മതവും ഒരു ജീവിതരീതിയാണ്, കാരണം മരണാനന്തരം എല്ലാവരും അവന്റെ ജീവിതം തുടരുന്നു, അവന്റെ ജീവിതം അവൻ ലോകത്തിൽ നയിച്ച ജീവിതത്തിന് സമാനമായി തുടരുന്നു, മാറുന്നില്ല. കാരണം, ഒരു ദുഷിച്ച ജീവിതത്തെ നല്ല ഒന്നായും നല്ലതിനെ തിന്മയായും മാറ്റാൻ കഴിയില്ല, കാരണം അവ വിരുദ്ധമാണ്, വിരുദ്ധതയിലേക്ക് പരിവർത്തനം ചെയ്യുന്നത് വംശനാശം എന്നാണ് അർത്ഥമാക്കുന്നത്. അതിനാൽ, അവർ വിരുദ്ധമായതിനാൽ, ഒരു നല്ല ജീവിതത്തെ ജീവിതം എന്നും ഒരു ദുഷിച്ച ജീവിതത്തെ മരണം എന്നും വിളിക്കുന്നു. അതിനാൽ, മതം ഒരു ജീവിതരീതിയാണെന്നും അതിന്റെ ജീവിതം നന്മ ചെയ്യുന്നതാണെന്നും ഇത് പിന്തുടരുന്നു.
മരണാനന്തരം ഒരു വ്യക്തിയുടെ സ്വഭാവം ലോകത്തിൽ അവൻ നയിച്ച ജീവിതത്തിന് സമാനമാണെന്ന് സ്വർഗ്ഗവും നരകവും എന്ന പുസ്തകത്തിൽ ഖണ്ഠിക 470-484 കാണാം.
