1. കുറ്റമറ്റതായി ജീവിക്കുന്ന ഏതൊരാളും രക്ഷിക്കപ്പെടുമെന്നും തിന്മയായി ജീവിക്കുന്ന ഏതൊരുവനും നഷ്ടപ്പെടും എന്നും ഏതെങ്കിലും മതമുള്ള എല്ലാവരും തന്നെ അറിയികയും അംഗീകരിക്കയും ചെയ്യുന്നു, നന്നായി ജീവിക്കുന്ന ഒരുവന് നന്മയോടെ ജീവിക്കയും അവന് ദൈവത്തെകുറിച്ചും തന്റെ അയല്ക്കാരനെ കുറിച്ചും അവരുടെ ക്ഷേമത്തെക്കുറിച്ചും വിചാരിക്കുന്നു. എന്നാല് ദുഷ്ടരായി ജീവിക്കുന്നവരൂടെ കാര്യം അങ്ങനെയല്ല. മനുഷ്യന്റെ ജീവന് അവന്റെ സ്നേഹമാണു, മനുഷ്യന് സ്നേഹിക്കുന്നതിനെ ഇച്ഛയോടെ പ്രവര്ത്തിക്ക മാത്രമല്ല ഇച്ഛയോടെ വിചാരിക്കയും ചെയ്യുന്നു. മതജീവിതം നന്മ ചെയാനുള്ളതാണെന്നു പറഞ്ഞിരിക്കുന്നതെന്തെന്നാല് നന്മയുടെ പ്രവര്ത്തികള് നല്ല വിചാരങ്ങളോടു കൂടെ പൊരുത്തപ്പെട്ടിരിക്കുന്നതു കൊണ്ട് ഒരു മനുഷ്യന് അവ സര്ഗ്ഗാത്മകമായി പ്രവര്ത്തിക്കാത്ത പക്ഷം അതു അവന്റെ ജീവന്റെ ഭാഗമായി രൂപപ്പെടുന്നില്ല. തുടര്ന്നു വരുന്ന ഭാഗങ്ങളില് ഈക്കാര്യങ്ങള് അവതരിപ്പിക്കുന്ന തായിരിക്കും.
